మా-మే-ము (మా మేనల్లుడి ముచ్చట్లు)

మా మేనల్లుడు కౌశిక్ (ఇంట్లో అందరు బాబీ అని పిలుస్తాము, నేను 'చిక్కిరీ అని పిలుస్తాను) వయసు రెండు సంవత్సరాల ఎనిమిది నెలలు. చాలా తెలివిగలవాడు. ఏదైన విశయాన్ని చెప్పినా లేదా చూసినా దాన్ని బాగా గుర్తుపెట్టుకుంటాడు. అలాగే ప్రతి విశయాన్ని చాలా వివరంగా తెలుసుకోవాలని ఎన్నో ప్రశ్నలడుగుతూవుంటాడు. ఎవరినీ బధ పెట్టడు. అందుకు కొన్ని ఉదాహరణాలు.....

1) 'చిన్ని వర్ణం'
మా చెల్లి జ్యోతి (కళా జ్యోతి) కి వినాయకుడు అంటే చాలా భక్తి, అదే మా బాబి కి కూడా అలవాటైంది.
పోయిన వినాయక చవితినాడు పూజ చేసాక 'శుక్లాం భరదరం విష్ణుం శశి వర్ణం చతుర్భుజం ప్రసన్న వధనం ధ్యాయేత్ సర్వ విఘ్నోప శాంతయే' అన్న శ్లోకం నేరిపిచింది. శ్లోకం చెప్పమన్నప్పుడు ఇలా చెప్పాడు - 'శుక్లాం భరదరం విష్ణుం షషి వర్నం చిన్ని వర్ణం'. నన్ను మా చెల్లి చిన్ని అని పిలుస్తుంది, మా బాబి కి ఈ సంగతి తెలుసు. అన్నయ్య పేరు శశి (శశిధర్). ఐతే శ్లోకంలో పెద్ద మామయ్య పేరు వచ్చింది కదా చిన్న మామయ్య పేరు రాలేదు కదా, చిన్ని బాధపడతాడు అందుకే అలా చెప్పాను అని నవ్వాడు.

నా భావాలు - నా రంగులు

నా భావాలు:
http://www.siliconandhra.org/monthly/2006/march2006/index.html
http://www.telugupoetry.com/Vamshidhar.php
http://telugupoetry.com/bestwinning.php
http://www.poetry.com/Publications/display.asp?ID=P4134249&BN=999&PN=1
నా రంగులు:
http://www.myntra.com/designerproducts/94/Vamshidhar

ఆశలకేం అనంతం

ఆశలకేం అనంతం

ఎప్పుడూ నిను చూస్తూ వుండాలని...
ఆశలకేం అనంతం
ఎప్పుడూ వుంటుందా వసంతం?.

ఎప్పుడూ నీ పలుకులు వినాలని...
ఆశలకేం అనంతం
పగలెలా వినిపిస్తుంది వెన్నెల గీతం!.

ఎప్పుడూ ఇలాగే ఉండాలని...
ఆశలకేం అనంతం
ఎలా ఆగుతుంది "కాల రథం"?.

మనమిద్దరం చుక్కల తీరం చేరాలని...
ఆశలకేం అనంతం
అయినా ఎగిరిపోగలమా అమాంతం!.
* *

తినుబండారాల నిల్వ తేదీ (ఎక్స్పరీ డేట్)

ఎక్స్పరీ డేట్ (నిల్వ తేదీ)
మీరు బస్ స్టేషన్ లోనో, రైల్వే స్టేషన్ లోనో కొనే తినుబండారాలను కొనేముందు దయచేసి వాటి ఎక్స్పరీ డేట్ చూసుకోండి. ఆ తినుబండారాలు ఖజ్జూరాలు, చెర్రీలు లాంటివైనా, ఆప్పీ, ఫ్రూటీ, మజా, పెప్సీ, స్ప్రైట్ లాంటి పానీయాలైనా వాటి ప్యాకేజి మీద ఉన్న నిల్వ తేదీ (ఎక్స్పరీ డేట్) చూసుకోండి. అసలే బస్ స్టేషన్ , రైల్వే స్టేషన్ లో వాటి ధర బయటి కంటే మూడు నుండి ఐదు రూపాయలు ఎక్కువే ఉంటుంది, ఐతే మాత్రం డబ్బులిచ్చి అనారోగ్యాన్ని కొనుక్కోలేము కదా.

హం న సంఝే థే , ఖ్వాబ్ షీషే హై, దునియా పథ్థర్ కీ (నేననుకోలేదు, కల అద్దమని, ఈ లోకం రాయిలాంటిదని)

ఒక చిన్న ప్రమాదం అక్టోబర్ 31న రాత్రి పది గంటలకు ఎం.జీ.బీ.ఎస్. బస్ స్టేషన్ లొ బస్ ఎక్కి నేను హైదరాబాద్ నుండి హన్మకొండ కి బయలుదేరాను. ఎందుకో బస్ ఎక్కే ముందు ఎదో జరగనుంది అని నాకనిపించింది. బస్ లో చివరి నుండి రెండో వరుసలో నేను కిటికీ సీటులో కూర్చున్నాను.
బస్ భువనగిరి కి దగ్గరలో ఉంది. నేను ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకొని నా ల్యాప్ టాప్ లో పాటలు వింటున్నాను. గాన గంధర్వుడు బాల సుబ్రమణ్యం గారంటే నాకెంతో అభిమానం, నా జీవితంలో ఒకసారైనా ఆ మహానుభావుడిని కలవాలని నా కోరిక. నేను వింటున్న పాట 'గర్దిష్' చిత్రంలోని 'హం న సంఝే థే ' పాట. ఆ పాట వింటూ బాలు గారి స్వరమాధురిలో తేలిపొతున్నాను.
ఆ పాటలో మొదటి చరణం తరువాత మళ్ళీ పల్లవి వినిపిస్తుంది. ఆ పాట పల్లవి ఇది 'హం న సంఝే థే , ఖ్వాబ్ షీషే హై, దునియా పథ్థర్ కీ'. సరిగ్గా అప్పుడే ఎమైందో తెలియదు కాని నా ఎడమ చెంప వైపు చల్లగా గాలి తగిలింది, ఆ తరువాత గమనించా నా ఒంటి పైనా, ల్యాప్ టాప్ మీద చిన్న చిన్న గాజు ముక్కలు, ఒక్కసారిగా ఎడమవైపు చూశా కిటికీ అద్దం ముక్కలైంది. వెంటనే నా ల్యాప్ టాప్ ఆఫ్ చేసాను. బస్ ఆగింది. జరిగింది ఎమిటంటే ఎడమ వైపు ఉన్న లారీ డ్రైవర్ సైగ చేస్తూ లారీని ఇంకాస్త ఎడమవైపు తీస్తున్నా బస్ డ్రైవర్ అత్యుత్సాహంతో బస్ ముందుకు పోనిచ్చాడు, అందువల్ల బస్ ముందు భాగం వెల్లింది కాని చివరవైపుకు లారీ తగిలింది. బస్ డ్రైవర్ (ఇద్దరిలొ రెండో అతను) లైట్స్ వేసి నేనున్న వైపు వచ్చాడు. నేనింకా గాజు ముక్కలు ఊడుస్తున్నాను. వచ్చిన డ్రైవర్ ఎవరికీ ఎమీ కాలేదు కదా అని నిర్ధారించుకొని వెల్లిపోయి లైట్స్ ఆపేసాడు. బస్ కదిలింది. మళ్ళీ నేనెళ్ళి ఇంకా గాజుముక్కలు ఉన్నయి వాటిని దులిపేసుకోవాలి లైట్స్ వేయమంటే వేసాడు. మరో రెండు నిముషాలకి మళ్ళీ లైట్స్ ఆఫ్ చేశాడు. కిటికీ అద్దం పగలటం వల్ల విపరీతమైన చల్ల గాలి, హన్మకొండకు ఇంకా రెండున్నర గంటలు అలాగే వెళ్ళాలి.
నేను మళ్ళీ ల్యాప్ టాప్ ఆన్ చేసి పాటలు వింటున్నాను, కాసేపటికి నా చెంపకు ఎదోగట్టిగా తగిలింది. ఏంట అని చూశాను, వెలుతురు లేనందు వల్ల సరిగా కనిపించలేదు. డ్రైవర్ ని లైట్ వేయమని అప్పుడు చుశాను, నా చెంపకు గాజు ముక్క తగిలి రక్తం కారుతోంది. డ్రైవర్ ని ఫస్ట్ ఎయిడ్ కిట్ నుండి దూది ఇవ్వమని అడిగాను, కిట్ లో ఎమి లేవు అని అన్నాదు. ఇంక చేసేది లేక కొన్ని నీళ్ళు తాగి నా రుమాలు తో కాసేపు అదిమి పట్టుకున్నాను. ఇందాక గాజు ముక్కలు దులిపాను కాని అద్దం పగిలినప్పుడు కొంత భాగం కిటికీకే ఉంది అది బస్ వెళ్తున్నప్పుడు గాలి వేగానికి ఊడి నాకు తగులుతుందని అనుకోలేదు.అతిశయోక్తి కాదుగాని నాకు గతంలో జరిగిన రోడ్డు ప్రమాదాలప్పుడు కూడా నాకు ఇలాగే ఎదో జరగబోతుంది అనిపించింది. ఈసారి కూడ నేను వింటున్న పాటకు జరిగినదానికి ఎదో సంబంధం ఉన్నట్టనిపించింది.